Jak zainstalować i skonfigurować Visual Studio Code w Ubuntu: Kompletny przewodnik dla programistów

1. Wstęp: Dlaczego używać VS Code na Ubuntu?

Visual Studio Code (w dalszej części, VS Code) to lekki, ale wysoce funkcjonalny edytor kodu źródłowego. Opracowany przez Microsoft, łączy elementy open-source z wyjątkową rozszerzalnością, co czyni go ulubionym wśród programistów na całym świecie. Oprócz Windows i macOS, jedną z jego największych zalet jest stabilna wydajność na systemach operacyjnych opartych na Linuksie.

Wśród nich Ubuntu jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych dystrybucji Linuksa na świecie. Oferuje oficjalne wydania z Długoterminowym Wsparciem (LTS), zapewniając wysoką stabilność i bezpieczeństwo. Jest darmowy w użyciu, posiada ogromne repozytorium pakietów i jest wspierany przez aktywną społeczność, co czyni go popularnym od projektów osobistych po użycie w przedsiębiorstwach.

Główne korzyści z używania VS Code na Ubuntu to:

• Lekka i szybka wydajność : Działa płynnie nawet na maszynach o niskich parametrach lub w środowiskach chmurowych.
• Bogate rozszerzenia : Łatwo dodać wsparcie dla konkretnych języków, integrację z Git, funkcje rozwoju zdalnego i więcej.
• Spójność międzyplatformowa : Rozwijaj z tym samym wyglądem i odczuciem na różnych systemach operacyjnych.
• Oficjalne wsparcie : Microsoft dostarcza oficjalne pakiety dla Ubuntu z łatwymi aktualizacjami.

W tym przewodniku omówimy wszystko, od instalacji VS Code na Ubuntu, włączenia wsparcia dla języka japońskiego, konfiguracji środowiska deweloperskiego, po używanie rozwoju zdalnego i kontenerów — krok po kroku. Czy jesteś nowy w Ubuntu, czy przechodzisz z innego edytora, ten artykuł pomoże Ci skonfigurować kompletne środowisko VS Code w najkrótszym możliwym czasie.

2. Porównanie metod instalacji: Snap / apt (Repozytorium Microsoft) / Oficjalny DEB

Podczas instalacji VS Code na Ubuntu masz do wyboru trzy główne metody. Porównamy ich cechy, zalety i wady, abyś mógł wybrać tę, która najlepiej odpowiada Twoim potrzebom.

2-1. Snap (Centrum Oprogramowania lub CLI)

Cechy

• Dystrybuowany w formacie „Snap”, szeroko używanym jako standardowa metoda zarządzania pakietami w Ubuntu.
• Dostępny do instalacji jednym kliknięciem za pośrednictwem Centrum Oprogramowania Ubuntu.
• Z terminala uruchom sudo snap install --classic code, aby zainstalować.

Zalety

• Łatwy do pobrania za pośrednictwem interfejsu graficznego — idealny dla początkujących.
• Automatyczne aktualizacje zapewniają bezpieczeństwo i szybki dostęp do nowych funkcji.

Wady

• Ze względu na architekturę sandbox, niektórzy użytkownicy zgłaszają problemy z wprowadzaniem IME lub kompatybilnością motywów.
• Może mieć nieco wolniejszy czas uruchamiania lub reakcji.

2-2. apt (za pośrednictwem oficjalnego repozytorium Microsoft)

Cechy

• Używa repozytorium APT dostarczonego przez Microsoft do zarządzania VS Code.
• Wymaga zarejestrowania repozytorium za pomocą pliku .deb podczas pierwszej instalacji, po czym aktualizacje są obsługiwane zwykłym poleceniem sudo apt update && sudo apt install code.

Zalety

• Integruje się ze standardowym zarządzaniem APT dla płynnych aktualizacji.
• Wysoka kompatybilność z wprowadzaniem japońskim i innymi kluczowymi funkcjami.
• Jasna i prosta kontrola aktualizacji.

Wady

• Wymaga dodatkowych kroków dla początkowej konfiguracji repozytorium.
• Może wydawać się nieco mniej przystępny dla użytkowników przyzwyczajonych tylko do instalacji GUI.

Linux Software Repository for Microsoft Products

Learn how to install Microsoft products on Linux using the p…

Technically Impossible

Microsoftレポジトリを登録し、Edge、VSCode、PowerShellを”apt install”する。 - Technically Impossible

Ubuntuでのパッケージ・マネジャーと言えば”apt”だが、そのレポジトリでVSCodeは提供されていない。Ubunt…

2-3. Instalacja samodzielna za pośrednictwem oficjalnego pliku DEB

Cechy

• Pobierz pakiet .deb bezpośrednio ze oficjalnej strony Microsoft.
• Zainstaluj za pomocą sudo apt install ./code_*.deb, co automatycznie rozwiązuje zależności.

Zalety

• Można łatwo zainstalować w środowiskach offline lub z ograniczoną siecią.
• Dobra dla jednorazowych konfiguracji bez dodawania repozytorium.

Wady

• Aby otrzymywać aktualizacje automatycznie, będziesz musiał ręcznie skonfigurować repozytorium później.
• Wymaga więcej ręcznej konserwacji niż instalacje Snap lub oparte na repozytorium.

2-4. Którą wybrać?

• Łatwość użycia / preferencja GUI → Snap (za pośrednictwem Centrum Oprogramowania Ubuntu)
• Stabilność / wprowadzanie japońskie i rozszerzalność → apt (oficjalne repozytorium)
• Szybka instalacja tylko / minimalna konfiguracja → Oficjalny DEB (samodzielny)

Dla długoterminowego codziennego rozwoju, apt (oficjalne repozytorium Microsoftu) oferuje najlepszą równowagę z prostym zarządzaniem aktualizacjami. Dla szybkich prób lub testów w świeżym środowisku, Snap jest wygodny. Dla środowisk offline lub ograniczonych, Oficjalny DEB jest idealny.

3. Metoda A: Instalacja za pomocą Oficjalnego DEB → Integracja z apt (Zalecana)

Tutaj użyjemy instalacji pliku .deb zalecanej przez Microsoft, jednocześnie rejestrując repozytorium APT, aby VS Code był automatycznie aktualizowany. Ta metoda jest wysoce kompatybilna z wprowadzaniem japońskiego i unika problemów związanych z IME, które czasem zgłaszane są w wersji Snap.

3-1. Pobierz plik DEB ze strony oficjalnej

1. W przeglądarce przejdź na oficjalną stronę pobierania Visual Studio Code.
2. Kliknij przycisk „.deb” (dla Debian/Ubuntu), aby pobrać plik.

3-2. Instalacja z terminala

Jeśli pobrany plik znajduje się w ~/Downloads, uruchom:

cd ~/Downloads
sudo apt install ./code_*.deb

• Przekazanie pliku .deb bezpośrednio do apt install automatycznie rozwiązuje zależności.
• Ten proces zarejestruje również repozytorium APT Microsoftu.

3-3. Weryfikacja instalacji

Sprawdź wersję za pomocą:

code --version

Lub wyszukaj „Visual Studio Code” w menu aplikacji i uruchom go.

3-4. Jak aktualizować

Ponieważ repozytorium APT jest zarejestrowane, VS Code będzie aktualizowany wraz z regularnymi aktualizacjami systemu:

sudo apt update
sudo apt upgrade

3-5. Odinstalowywanie (Informacja)

Aby usunąć VS Code:

sudo apt remove code
sudo apt autoremove

Dzięki temu ustawieniu możesz bez wysiłku utrzymywać VS Code na bieżąco po początkowej konfiguracji.

4. Metoda B: Instalacja za pomocą Snap (GUI / CLI)

Snap to standardowy format pakietów Ubuntu, umożliwiający szybką instalację z Centrum Oprogramowania (GUI) lub z linii poleceń. Jest szczególnie wygodny dla początkujących lub tych, którzy chcą instalacji bez konfiguracji.

4-1. Instalacja za pomocą Centrum Oprogramowania (GUI)

1. Otwórz aplikację Ubuntu Software z menu „Applications”.
2. Wpisz „Visual Studio Code” lub „code” w pasku wyszukiwania.
3. Wybierz „Visual Studio Code” z wyników i kliknij „Install”.
4. Wprowadź hasło, aby ukończyć instalację.

4-2. Instalacja z linii poleceń (CLI)

Otwórz terminal i uruchom:

sudo snap install --classic code

• Flaga --classic nadaje pakietowi Snap normalny dostęp do systemu plików.
• Pobieranie i instalacja ukończą się w kilka minut.

4-3. Weryfikacja instalacji

code --version

Lub uruchom „Visual Studio Code” z menu aplikacji.

4-4. Aktualizowanie i usuwanie

• Pakiety Snap aktualizują się automatycznie; ręczne aktualizacje zazwyczaj nie są potrzebne.
• Aby usunąć VS Code:

  sudo snap remove code
  

4-5. Uwagi dotyczące wersji Snap

• Wprowadzanie japońskiego: W niektórych środowiskach wersja Snap może mieć problemy z IME. Przełączenie na metodę DEB → apt często to rozwiązuje.
• Szybkość uruchamiania: Ze względu na sandboxing Snap, pierwsze uruchomienie może być nieco wolniejsze.

5. Początkowa konfiguracja: Język japoński, czcionki i dostosowania wyświetlania

Po zainstalowaniu VS Code na Ubuntu warto skonfigurować wsparcie dla języka japońskiego i wygodne środowisko wyświetlania. Wczesne wykonanie tego ułatwia rozwój.

5-1. Włącz japoński (Zainstaluj pakiet języków japońskich)

1. Otwórz VS Code i kliknij ikonę Rozszerzeń po lewej stronie (ikona czterech kwadratów).
2. Wpisz Japanese Language Pack w pasku wyszukiwania.
3. Zainstaluj rozszerzenie „Japanese Language Pack for Visual Studio Code”.
4. Gdy pojawi się monit w prawym dolnym rogu, kliknij [Change Language].
5. Uruchom ponownie VS Code, aby zastosować interfejs japoński.

Ręczna zmiana: Naciśnij Ctrl+Shift+P (lub F1), wpisz Configure Display Language i wybierz ja.

5-2. Ustawienia czcionek

Do programowania zalecana jest wyraźna czcionka monospace, która rozróżnia znaki pełnej i pół szerokości.

1. Przejdź do [File] → [Preferences] → [Settings] .
2. Wyszukaj „font family.”
3. Ustaw preferowaną czcionkę (np. Cascadia Code , Fira Code , Noto Sans Mono CJK JP ).

Używanie czcionek obsługujących ligatury ułatwia wizualne odczytywanie symboli takich jak => lub ===.

5-3. Dostosowania wyświetlania (Motyw i Ikony)

• Zmień motyw : Naciśnij Ctrl+K , a następnie Ctrl+T , aby otworzyć selektor motywów i wybrać preferowany schemat kolorów.
• Zmień motyw ikon : Naciśnij Ctrl+Shift+P , wpisz File Icon Theme i wybierz zestaw ikon, aby ułatwić identyfikację typów plików.

5-4. Zalecane dodatkowe ustawienia

• Pokaż numery linii : Ustaw editor.lineNumbers na on .
• Formatuj przy zapisywaniu : Włącz editor.formatOnSave .
• Auto-zapis : Ustaw files.autoSave na afterDelay .

Z tymi podstawami twoje miejsce pracy jest gotowe. W następnej sekcji przyjrzymy się niezbędnym rozszerzeniom i przykładom konfiguracji, aby zwiększyć produktywność.

6. Niezbędne rozszerzenia i podstawowe ustawienia (Konfiguracja w pierwszych 10 minutach)

Jedną z największych zalet VS Code jest to, jak łatwo można go dostosować za pomocą rozszerzeń. Oto niezbędne rozszerzenia i podstawowe ustawienia, które powinieneś skonfigurować zaraz po instalacji, aby znacznie poprawić efektywność rozwoju w Ubuntu.

6-1. Niezbędne rozszerzenia

1. Japanese Language Pack for Visual Studio Code

• Wymagane do wyświetlania interfejsu użytkownika po japońsku. Omówione w poprzedniej sekcji.

1. Python

• Niezbędne do rozwoju w Pythonie. Dodaje linting, IntelliSense, debugowanie i więcej.
• Połącz z rozszerzeniem Jupyter, aby pracować z notatnikami.

1. C/C++

• Zapewnia IntelliSense, debugowanie i podświetlanie składni dla C i C++.
• Używaj wraz z pakietem build-essential dla pełnej funkcjonalności.

1. GitLens

• Wizualizuje historię Git i zmiany — niezwykle przydatne do rozwoju zespołowego.

1. Remote Development Pack

• Umożliwia rozwój przez SSH, w kontenerach Docker lub w WSL.

1. Prettier – Code Formatter

• Automatycznie formatuje kod. Obsługuje JavaScript, TypeScript, HTML, CSS i więcej.

6-2. Kluczowe ustawienia do skonfigurowania najpierw

• Formatuj przy zapisywaniu

  "editor.formatOnSave": true
  

→ Automatycznie formatuje kod podczas zapisywania, zapewniając spójny styl.

• Szerokość tabulatora i wcięcia

  "editor.tabSize": 4,
  "editor.insertSpaces": true
  

→ Dopasuj do standardów kodowania zespołu.

• Wstaw końcową nową linię

  "files.insertFinalNewline": true
  

• Pokaż numery linii

  "editor.lineNumbers": "on"
  

• Usuń końcowe białe znaki

  "files.trimTrailingWhitespace": true
  

6-3. Włącz synchronizację ustawień

Zaloguj się na konto Microsoft lub GitHub i włącz Settings Sync. To utrzymuje twoje ustawienia i rozszerzenia w synchronizacji na wielu urządzeniach lub po ponownej instalacji.

W tym momencie będziesz miał wszystkie niezbędne funkcje gotowe do rozwoju.

7. Szybka konfiguracja środowiska specyficznego dla języka

Oto jak szybko skonfigurować środowiska dla dwóch najbardziej poszukiwanych języków na Ubuntu — Python i C/C++. Z tymi konfiguracjami możesz zacząć rozwijać od razu.

7-1. Konfiguracja środowiska Python

1. Zainstaluj Python i narzędzia do środowisk wirtualnych

   sudo apt update
   sudo apt install python3 python3-venv python3-pip
   

• python3-venv pozwala izolować zależności na projekt.
• pip to menedżer pakietów Python.

1. Zainstaluj rozszerzenia VS Code

• Zainstaluj oficjalne rozszerzenie „Python”.
• Dodaj rozszerzenie „Jupyter”, jeśli chcesz rozwój w stylu notatnika.

1. Utwórz i aktywuj środowisko wirtualne

   python3 -m venv .venv
   source .venv/bin/activate
   

VS Code automatycznie wykrywa środowisko, gdy rozszerzenie Python jest aktywne.

4. Skonfiguruj linting/formatowanie (Przykład: ruff + black)

   pip install ruff black
   

Skonfiguruj VS Code, aby uruchamiał black do formatowania i ruff do lintingu przy zapisywaniu.

7-2. Konfiguracja środowiska C/C++

1. Zainstaluj kompilator i wymagane pakiety

   sudo apt update
   sudo apt install build-essential gdb
   

• Zawiera gcc, g++ oraz debugger gdb.

1. Instaluj rozszerzenia VS Code

• Zainstaluj oficjalne rozszerzenie „C/C++”.
• Opcjonalnie zainstaluj „CMake Tools”.

1. Ustaw zadania budowania

• Otwórz Paletę poleceń (Ctrl+Shift+P) → „Tasks: Configure Default Build Task” → wybierz g++ build active file.
• Naciśnij Ctrl+Shift+B, aby zbudować bieżący plik.

1. Dodaj konfiguracje debugowania

• Naciśnij F5 → Wybierz „C++ (GDB/LLDB).”
• VS Code tworzy .vscode/launch.json do debugowania z punktami przerwania, obserwacją zmiennych itp.

7-3. Testuj konfigurację

Przykład Python:

print("Hello, Python on Ubuntu!")

Przykład C++:

#include <iostream>
using namespace std;

int main() {
    cout << "Hello, C++ on Ubuntu!" << endl;
    return 0;
}

Zbuduj kod C++ za pomocą Ctrl+Shift+B i uruchom plik wyjściowy.

8. Rozwój zdalny: Remote SSH / Dev Containers / Codespaces

VS Code obsługuje nie tylko rozwój lokalny, ale także zdalne serwery i środowiska oparte na kontenerach, co daje elastyczność i powtarzalność.

8-1. Remote SSH

Przegląd
Pracuj bezpośrednio na zdalnych serwerach za pośrednictwem lokalnego VS Code. Uruchamia serwer VS Code na zdalnej maszynie, umożliwiając edycję i uruchamianie kodu, jakby był lokalny.

Kroki

1. Zainstaluj rozszerzenie Remote Development Pack (zawiera „Remote – SSH”).
2. Dodaj informacje o hoście do ~/.ssh/config:

   Host myserver
       HostName 192.168.0.50
       User ubuntu
       IdentityFile ~/.ssh/id_rsa
   

3. Naciśnij Ctrl+Shift+P → „Remote-SSH: Connect to Host” → wybierz myserver.

Zalety:

• Edytuj, uruchamiaj i debuguj bez ręcznego logowania do serwera.
• Utrzymuj lokalną maszynę czystą podczas rozwoju w środowisku serwera.

8-2. Dev Containers

Przegląd
Używaj kontenerów Docker jako pełnowartościowych środowisk deweloperskich. Ustawienia są przechowywane w folderze .devcontainer, więc każdy może odtworzyć to samo ustawienie.

Kroki

1. Zainstaluj Docker i Docker Compose na Ubuntu.
2. Zainstaluj rozszerzenie „Dev Containers” w VS Code.
3. Utwórz .devcontainer/devcontainer.json w głównym katalogu projektu, na przykład:

   {
       "name": "Python Dev",
       "image": "python:3.11",
       "features": {},
       "settings": {
           "terminal.integrated.shell.linux": "/bin/bash"
       }
   }
   

4. Naciśnij Ctrl+Shift+P → „Dev Containers: Reopen in Container.”

8-3. GitHub Codespaces

Przegląd
Uruchamiaj VS Code w chmurze za pośrednictwem GitHub, dostępny z przeglądarki — bez potrzeby lokalnego ustawienia.

Kroki

1. Przejdź do repozytorium GitHub → „Code” → „Codespaces” → „New codespace.”
2. W ciągu sekund środowisko deweloperskie uruchamia się w przeglądarce.
3. Możesz także połączyć się z lokalnego VS Code, jeśli potrzeba.

Zalety:

• Rozwijaj z urządzeń o niskich specyfikacjach lub nawet mobilnych.
• Dostęp do tego samego środowiska wszędzie z połączeniem internetowym.

9. Częste problemy i rozwiązania

Podczas używania VS Code na Ubuntu mogą wystąpić pewne problemy w zależności od środowiska lub metody instalacji. Poniżej najczęstsze problemy i jak je rozwiązać.

9-1. Nie można wpisać po japońsku / Niestabilna konwersja IME

Przyczyna

• W wersji Snap mogą wystąpić problemy z kompatybilnością IME (Japanese Input Method).
• Niektóre metody wprowadzania mogą nie działać poprawnie w środowisku sandbox.

Rozwiązanie

• Odinstaluj wersję Snap i reinstaluj za pomocą metody Oficjalny DEB (powiązany z APT).
• Przekonfiguruj fcitx lub ibus, jeśli potrzeba.

9-2. Wolne uruchamianie / Opóźnienia w wydajności

Przyczyna

• Inicjalizacja sandbox Snap lub ciężkie ładowanie rozszerzeń.
• Zbyt wiele niepotrzebnych rozszerzeń włączonych.

Rozwiązanie

• Uruchom z wyłączonymi rozszerzeniami za pomocą code --disable-extensions, aby zidentyfikować problematyczne.
• Przełącz z wersji Snap na wersję DEB, jeśli potrzeba.

9-3. Niektóre rozszerzenia nie działają

Przyczyna

• Brakujące zależności bibliotek w Ubuntu.
• Problemy z uprawnieniami w środowiskach kontenerów lub zdalnych.

Rozwiązanie

• Zainstaluj wymagane pakiety za pomocą sudo apt install .
• Sprawdź uprawnienia do wszystkich ścieżek używanych przez rozszerzenie.

9-4. Problemy z wyświetlaniem/wejściem na Wayland

Przyczyna

• VS Code często działa przez XWayland, a natywne wsparcie Wayland nie jest jeszcze w pełni ukończone.

Rozwiązanie

• Przełącz swoją sesję logowania na Xorg .
• Lub uruchom VS Code z:

  code --ozone-platform=x11
  

9-5. Całkowite odinstalowanie

Rozwiązanie

• Wersja DEB:

  sudo apt remove code
  sudo apt autoremove
  rm -rf ~/.config/Code
  

• Wersja Snap:

  sudo snap remove code
  rm -rf ~/.config/Code
  

10. Polityka bezpieczeństwa i aktualizacji

Jeśli planujesz długoterminowe używanie VS Code na Ubuntu, bezpieczeństwo i aktualność są niezbędne. Oto jak każda metoda instalacji obsługuje aktualizacje i co należy mieć na uwadze pod kątem bezpieczeństwa.

10-1. Zachowanie aktualizacji w zależności od metody instalacji

1. APT (oficjalne repozytorium)

• Aktualizacje są stosowane przy użyciu sudo apt update && sudo apt upgrade razem z systemem.
• Zawiera zarówno poprawki bezpieczeństwa, jak i nowe funkcje — zapewnia równowagę między stabilnością a nowościami.

2. Wersja Snap

• Snapd automatycznie aktualizuje pakiet; zazwyczaj nie wymaga to działania użytkownika.
• Aktualizacje mogą nie być stosowane natychmiast ze względu na harmonogram Snapd.

3. Samodzielny DEB (bez repozytorium)

• Brak automatycznych aktualizacji — pobieraj ręcznie ze strony oficjalnej w razie potrzeby.

10-2. Środki ostrożnościstwa

• Zawsze używaj zaufanych źródeł: pobieraj wyłącznie ze strony oficjalnej lub z oficjalnego repozytorium Microsoft.
• Unikaj nieoficjalnych PPA lub pakietów firm trzecich, aby zapobiec manipulacjom lub ryzyku złośliwego oprogramowania.
• Sprawdzaj rozszerzenia: zweryfikuj wydawcę i recenzje; unikaj przestarzałych lub nieutrzymywanych.
• Zarządzanie uprawnieniami: przy używaniu Remote SSH lub Dev Containers zabezpiecz klucze SSH i unikaj niepotrzebnych uprawnień roota w Dockerze.

10-3. Sugerowana częstotliwość aktualizacji

• Do stabilnego użytku produkcyjnego: stosuj się do cykli aktualizacji Ubuntu LTS; aktualizuj co kilka tygodni.
• Aby mieć najnowsze funkcje: sprawdzaj aktualizacje co tydzień.
• Wersja Snap: pozwól jej na automatyczną aktualizację, ale w razie potrzeby możesz cofnąć ( sudo snap revert code ).

11. Podsumowanie: Szybkie stworzenie gotowego środowiska Ubuntu × VS Code

Omówiliśmy metody instalacji, wstępne ustawienia, środowiska językowe, rozwój zdalny, rozwiązywanie problemów i bezpieczeństwo VS Code na Ubuntu. Oto najszybsza ścieżka do w pełni funkcjonalnego środowiska programistycznego:

11-1. Szybkie kroki konfiguracji

1. Instalacja

• Dla stabilności i łatwych aktualizacji wybierz Official DEB → APT.
• Do szybkich testów Snap jest w porządku (zwróć uwagę na problemy z japońskim wprowadzaniem).

2. Ustawienia początkowe

• Zainstaluj Japanese Language Pack.
• Dostosuj czcionki i motywy.
• Włącz formatowanie przy zapisie, numery linii itp.

3. Zainstaluj niezbędne rozszerzenia

• Python, C/C++, GitLens, Remote Development Pack, Prettier, itp.
• Włącz synchronizację ustawień.

4. Skonfiguruj środowiska językowe

• Python: zainstaluj python3-venv, skonfiguruj narzędzia lint/format.
• C/C++: zainstaluj build-essential, skonfiguruj budowanie/debugowanie.

5. Skonfiguruj rozwój zdalny

• Remote SSH, Dev Containers lub Codespaces.

6. Utrzymuj bezpieczeństwo i aktualizacje

• Używaj oficjalnych źródeł, sprawdzaj rozszerzenia, regularnie aktualizuj.

11-2. Jak korzystać z tego przewodnika

• Jeśli jesteś nowy w Ubuntu, postępuj zgodnie z krokami w kolejności, aby uzyskać gotowe środowisko deweloperskie w mniej niż godzinę.
• Jeśli migrujesz z innego edytora, skorzystaj z rozszerzeń VS Code i rozwoju zdalnego dla większej wydajności.
• W razie szybkiego rozwiązywania problemów, sprawdź Rozdział 9.

FAQ (Najczęściej zadawane pytania)

P1. Snap czy APT — co wybrać?
Odp.: Dla długoterminowej stabilności wybierz APT (przez oficjalny DEB). Aktualizuje się razem z systemem, co ułatwia utrzymanie. Snap jest w porządku do szybkich testów, ale może mieć problemy z japońskim wprowadzaniem lub wydajnością.

P2. Jak włączyć język japoński?
Odp.: Zainstaluj „Japanese Language Pack for Visual Studio Code” z sekcji Rozszerzenia, następnie ustaw Configure Display Language na ja i uruchom ponownie VS Code.

Q3. Wprowadzanie japońskiego nie działa — co dalej?
A. Jeśli używasz Snap, problem może wynikać z kompatybilności IME. Przejdź na wersję DEB. Sprawdź także ustawienia ibus lub fcitx.

Q4. Jak rozpocząć rozwój w Pythonie?
A. Zainstaluj Pythona i środowisko wirtualne: sudo apt install python3 python3-venv python3-pip, a następnie dodaj rozszerzenie „Python”. Utwórz wirtualne środowisko i wybierz je w VS Code.

Q5. Nie mogę zbudować kodu C/C++.
A. Zainstaluj build-essential gdb, włącz rozszerzenie „C/C++” i skonfiguruj tasks.json, aby móc budować za pomocą Ctrl+Shift+B.

Q6. Jak korzystać z Remote SSH?
A. Zainstaluj „Remote Development Pack”, dodaj informacje o hoście do ~/.ssh/config, a następnie użyj „Remote-SSH: Connect to Host” z palety poleceń.

Q7. Co to są Dev Containers?
A. Pozwalają uruchomić w pełni odizolowane środowisko programistyczne w Dockerze. Utwórz plik .devcontainer/devcontainer.json, aby je zdefiniować.

Q8. Jak często powinienem aktualizować?
A. Dla stabilności trzymaj się cykli LTS i aktualizuj co kilka tygodni. Jeśli chcesz najnowszych funkcji, aktualizuj co tydzień. Snap aktualizuje się automatycznie; APT wymaga apt upgrade.