Jak zainstalować i używać Vima w Ubuntu: Kompletny przewodnik dla początkujących dotyczący konfiguracji, japońskiego wprowadzania i wtyczek

1. Wstęp

Znaczenie Vima na Ubuntu

Vim jest jednym z najważniejszych edytorów tekstu dla Ubuntu i innych dystrybucji Linuksa.
Jak sugeruje jego nazwa „Vim (Vi IMproved)”, jest to ulepszona i rozszerzona wersja tradycyjnego edytora „vi”, oferująca szybką pracę i wysoką elastyczność personalizacji.
Ponieważ Vim jest szeroko używany do zadań takich jak zarządzanie serwerem i programowanie w środowiskach Linuksa, opanowanie Vima daje użytkownikom Ubuntu znaczną przewagę.

Korzyści z używania Vima

Istnieje wiele zalet instalowania i używania Vima na Ubuntu.
Oto kluczowe punkty:

• Lekki i szybki : Uruchamia się natychmiast i działa płynnie nawet na systemach o niskich parametrach.
• Wysoko konfigurowalny : Możesz zbudować swoje idealne środowisko edytora, edytując plik konfiguracyjny (.vimrc).
• Zoptymalizowany pod użycie klawiatury : Możesz zrobić wszystko za pomocą samej klawiatury — bez myszy — co znacznie zwiększa produktywność.
• Rozszerzalny za pomocą wtyczek : Łatwo dodawaj funkcje, aby dostosować Vima do swojego przepływu pracy.

Cel i struktura tego artykułu

Ten artykuł ma na celu pomóc Ci zainstalować i zacząć używać Vima na Ubuntu.
Omawia nie tylko proces instalacji, ale także podstawowe ustawienia, sposób konfiguracji wejścia japońskiego oraz rozwiązywanie problemów — wszystko wyjaśnione krok po kroku dla początkujących.

Jeśli jesteś nowy w Vimie na Ubuntu, postępuj zgodnie, aby zacząć płynnie!

2. Instalowanie Vima na Ubuntu

Sprawdź, czy Vim jest już zainstalowany

Niektóre wersje Ubuntu mają preinstalowaną lekką wersję o nazwie „vim-tiny”.
Najpierw otwórz terminal i uruchom następujące polecenie, aby sprawdzić, czy Vim jest zainstalowany:

vim --version

Jeśli to polecenie wyświetla informacje o wersji, Vim jest obecny.
Jeśli otrzymasz błąd lub wiadomość o „vim-tiny”, zaleca się zainstalowanie pełnej wersji Vima dla pełnej funkcjonalności.

Jak zainstalować Vima

Na Ubuntu możesz łatwo zainstalować Vima za pomocą standardowego menedżera pakietów APT (Advanced Package Tool).
Postępuj zgodnie z tymi krokami, aby uzyskać najnowszą wersję:

1. Aktualizuj listę pakietów

Najpierw zaktualizuj listę pakietów, aby upewnić się, że otrzymasz najnowszą wersję.

sudo apt update

2. Zainstaluj Vima

Następnie zainstaluj samego Vima.

sudo apt install vim

To polecenie automatycznie pobierze i zainstaluje niezbędne pakiety.
Gdy zostaniesz zapytany: „Czy chcesz kontynuować? [Y/n]”, naciśnij Y i Enter.

Sprawdź zainstalowaną wersję Vima

Po zainstalowaniu sprawdź ponownie wersję Vima:

vim --version

To pokaże zainstalowaną wersję i opcje kompilacji (takie jak +clipboard).
Jeśli widzisz „+clipboard”, możesz łatwo kopiować i wklejać między systemami, co czyni Vima jeszcze bardziej użytecznym.

Wskazówka: Instalacja za pomocą GUI Software Center (dla początkujących)

Jeśli nie czujesz się komfortowo z poleceniami terminala, możesz również zainstalować Vima za pomocą Ubuntu Software (GUI Software Center):

1. Otwórz „Ubuntu Software” z listy aplikacji
2. Wpisz „Vim” w pasek wyszukiwania
3. Wybierz Vima i kliknij przycisk „Install”

Ta metoda pozwala nawet początkującym w Linuksie łatwo zainstalować Vima bez używania terminala.

3. Podstawowe ustawienia Vima

Rola i tworzenie pliku .vimrc

Plik .vimrc służy do personalizacji sposobu działania Vima.
Dodając swoje ustawienia do tego pliku, będą one automatycznie stosowane po uruchomieniu Vima, dając Ci bardziej komfortowe środowisko.

Zazwyczaj .vimrc znajduje się w Twoim katalogu domowym (~/.vimrc).
Jeśli nie istnieje, utwórz go za pomocą tego polecenia:

touch ~/.vimrc

Następnie otwórz go w Vimie lub swoim ulubionym edytorze:

vim ~/.vimrc

Zalecane podstawowe ustawienia dla początkujących

Oto kilka niezbędnych ustawień, jeśli jesteś nowy w Vimie na Ubuntu:

Wyświetlanie numerów linii

Widzenie numerów linii jest bardzo pomocne podczas edycji kodu lub tekstu.

set number

Włączanie podświetlenia składni

Aby ułatwić czytanie kodu, włącz kolorowe podświetlenie oparte na składni.

syntax on

Ustawienia wcięć

set tabstop=4
set shiftwidth=4
set expandtab

Ignoruj wielkość liter w wyszukiwaniu

To ustawienie sprawia, że wyszukiwania są domyślnie niewrażliwe na wielkość liter.

set ignorecase
set smartcase

ignorecase zawsze ignoruje wielkość liter, podczas gdy smartcase rozróżnia tylko wtedy, gdy w wyrażeniu wyszukiwania użyto wielkich liter.

Zapisywanie i stosowanie ustawień

Po edycji pliku .vimrc zapisz go i uruchom ponownie Vim, aby zastosować ustawienia.
Vim odczytuje .vimrc podczas uruchamiania, więc zamknij i otwórz ponownie, aby zmiany weszły w życie.

Alternatywnie, możesz przeładować ustawienia w otwartej sesji Vim za pomocą:

:source ~/.vimrc

To pozwala na natychmiastowe zastosowanie zmian bez ponownego uruchamiania Vim — przydatne podczas eksperymentowania z nowymi ustawieniami.

4. Konfigurowanie wejścia japońskiego

Instalowanie i konfigurowanie metody wejścia japońskiego (IME)

Aby pisać po japońsku w Vim, musisz mieć poprawnie zainstalowaną metodę wejścia japońskiego (IME) na Ubuntu.
Najpopularniejsze IME to „fcitx-mozc” i „ibus-mozc”. Oto dwa popularne sposoby ich konfiguracji:

Instalowanie fcitx-mozc

fcitx to lekka i szybka struktura IME, popularna wśród użytkowników Ubuntu.
Użyj tych poleceń, aby zainstalować fcitx i silnik wejścia japońskiego Mozc:

sudo apt update
sudo apt install fcitx-mozc

Po zainstalowaniu zmień system wejścia klawiatury na „fcitx” w Ustawieniach systemu w sekcji „Wsparcie językowe”. Następnie wyloguj się i zaloguj ponownie, aby aktywować fcitx.

Instalowanie ibus-mozc

Jeśli używasz standardowego systemu wejścia IBus w Ubuntu, zainstaluj Mozc za pomocą:

sudo apt update
sudo apt install ibus-mozc

Po zainstalowaniu przejdź do Ustawienia systemu > Region i język > Źródła wejścia i dodaj „Japanese (Mozc)”. Konfiguracja jest gotowa!

Wskazówki dotyczące wejścia japońskiego w Vim

Ponieważ Vim został pierwotnie opracowany dla środowisk angielskich, jest kilka rzeczy, na które należy zwrócić uwagę przy wejściu japońskim.

Zachowanie IME w zależności od trybu Vim

Vim ma „Tryb Normalny” i „Tryb Wstawiania”. Zazwyczaj potrzebujesz IME do wejścia japońskiego tylko w Trybie Wstawiania.
Jeśli IME jest włączone w Trybie Normalnym, może to spowodować przypadkowe wprowadzenie poleceń — więc spróbuj przełączać IME w zależności od trybu Vim dla lepszej efektywności.

Problemy z kompatybilnością Vim i IME

Niektóre konfiguracje Ubuntu mogą mieć problemy z IME w Vim.
Zwłaszcza w Vimie terminalowym, czasem okno konwersji japońskiej nie wyświetla się poprawnie.
W takim przypadku spróbuj użyć wersji GUI (gvim) lub dostosuj ustawienia czcionki i kodowania.

Ustawianie skrótów do przełączania IME

Przydatne jest przypisanie klawiszy skrótów do szybkiego przełączania między wejściem japońskim a angielskim.

Jeśli używasz fcitx, skonfiguruj go w ten sposób:

1. Otwórz ustawienia fcitx
2. Wybierz zakładkę „Global Config”
3. Ustaw „Switch Input Method On/Off” na preferowany klawisz (np. klawisz Half-width/Full-width)

To pozwala na natychmiastowe przełączanie wejścia japońskiego/angielskiego w Vim i innych aplikacjach.

5. Dla jeszcze lepszego doświadczenia z Vim

Zalecane wtyczki

Vim jest potężny od razu po wyjęciu z pudełka, ale wtyczki mogą uczynić twoje doświadczenie jeszcze lepszym.
Oto kilka najlepszych wtyczek do używania Vim na Ubuntu:

vim-airline

vim-airline sprawia, że linia statusu jest piękna i bardziej informacyjna.
Zobacz nazwy plików, numery linii, kodowanie i więcej na pierwszy rzut oka dla lepszej produktywności.

Aby zainstalować:

Plug 'vim-airline/vim-airline'

Zobacz sekcję menedżera wtyczek poniżej po szczegóły instalacji.

nerdtree

nerdtree dodaje drzewo plików wewnątrz Vim.
To ułatwia wizualną nawigację po katalogach, podobnie jak w edytorze GUI — świetne dla dużych projektów.

Aby zainstalować:

Plug 'preservim/nerdtree'

Aby otworzyć NERDTree, uruchom:

:NERDTreeToggle

To otwiera drzewo plików w pasku bocznym.

Jak zainstalować menedżera wtyczek (vim-plug)

Jeśli używasz wielu wtyczek, menedżer wtyczek jest niezbędny.
Oto jak skonfigurować popularny „vim-plug”:

Instalowanie vim-plug

1. Pobierz i umieść vim-plug:

   curl -fLo ~/.vim/autoload/plug.vim --create-dirs   https://raw.githubusercontent.com/junegunn/vim-plug/master/plug.vim
   

2. Dodaj swoje wtyczki do .vimrc :

   call plug#begin('~/.vim/plugged')
   
   Plug 'vim-airline/vim-airline'
   Plug 'preservim/nerdtree'
   
   call plug#end()
   

3. Uruchom Vima i wykonaj:

   :PlugInstall
   

To automatycznie zainstaluje wybrane wtyczki.

Płynniejsze poruszanie kursorem podczas pisania po japońsku

Czasami kursor może opóźniać się lub zachowywać nieprzewidywalnie podczas wprowadzania japońskiego. Istnieją sposoby, aby to poprawić:

Automatyczne przełączanie IME w zależności od trybu Vima

Możesz automatycznie włączać/wyłączać IME w zależności od trybu Vima, aby zapobiec błędom i zapewnić płynne wprowadzanie japońskiego. Na przykład wtyczka „fcitx.vim” umożliwia to.

Używanie skkeleton (dla Neovim)

Użytkownicy Neovim mogą wypróbować nową wtyczkę „skkeleton” do natywnego obsługi wprowadzania japońskiego, co zapewnia znacznie wygodniejsze doświadczenie.

6. Rozwiązywanie problemów

Jeśli Vim nie uruchamia się lub wyświetla błędy

Czasami po zainstalowaniu Vima możesz zobaczyć błędy przy uruchamianiu lub w ogóle nie uruchomi się. Typowe przyczyny to:

• Brakujące pakiety zależności podczas instalacji
• Błędy w pliku konfiguracyjnym .vimrc
• Problemy z uprawnieniami uniemożliwiające wczytanie plików

Jak naprawić

1. Najpierw sprawdź ponownie, czy Vim jest poprawnie zainstalowany:

   vim --version
   

2. Jeśli występują problemy z instalacją, spróbuj odinstalować i ponownie zainstalować:

   sudo apt remove vim
   sudo apt install vim
   

3. Jeśli Twój .vimrc ma problemy, możesz uruchomić Vima, pomijając plik konfiguracyjny:

   vim -u NONE
   

Jeśli to zadziała, sprawdź swój .vimrc pod kątem błędów.

Jeśli wprowadzanie japońskie nie działa

Czasami wprowadzanie japońskie może nie działać w Ubuntu — nie tylko w Vimu, ale w całym systemie. W Vimu, szczególnie, integracja IME może być trudna. Sprawdź następujące:

• Czy Twoje IME (fcitx/ibus) działa prawidłowo?
• Czy wprowadzanie japońskie jest włączone w ustawieniach systemu?
• Czy czcionka i kodowanie terminala są poprawnie ustawione?

Jeśli nie możesz tego uruchomić w terminalowym Vimu, wypróbuj wersję GUI (gvim) dla lepszych rezultatów.

Jeśli ustawienia nie są stosowane

Jeśli zmiany w .vimrc nie pojawiają się po uruchomieniu Vima, sprawdź następujące punkty:

1. Czy .vimrc znajduje się w prawidłowej lokalizacji (Twój katalog domowy)?

• Sprawdź: ~/.vimrc

2. Czy nazwa pliku jest poprawna?

• Rozróżnia wielkość liter: użyj .vimrc, a nie .Vimrc

3. Czy są literówki lub błędy w pliku?

• Nawet mała literówka może zepsuć polecenia Vima — sprawdź dokładnie składnię.

4. Czy zapisałeś i ponownie uruchomiłeś Vima?

• Lub odśwież natychmiast za pomocą:

  :source ~/.vimrc
  

Postępując zgodnie z tymi krokami, rozwiążesz większość problemów z konfiguracją.

7. Podsumowanie

Rozpoczęcie pracy z VIM-em na Ubuntu: Przebieg pracy

Ten przewodnik opisuje, jak zainstalować Vima na Ubuntu, skonfigurować podstawowe ustawienia, ustawić wprowadzanie japońskie, dodać przydatne wtyczki oraz rozwiązywać typowe problemy.

Oto szybkie podsumowanie krok po kroku, aby rozpocząć:

1. Zainstaluj Vima przez Terminal lub Ubuntu Software
2. Utwórz plik .vimrc i dodaj podstawowe ustawienia, takie jak numery linii i podświetlanie składni
3. Skonfiguruj wprowadzanie japońskie przy użyciu fcitx-mozc lub ibus-mozc
4. Zwiększ produktywność dzięki wtyczkom takim jak vim-airline i nerdtree
5. Jeśli wystąpią błędy, rozwiązuj je krok po kroku

Postępując zgodnie z tymi krokami, nawet początkujący mogą wygodnie korzystać z Vima na Ubuntu.

Kolejne kroki: Opanowanie Vima

Ten artykuł to dopiero pierwszy krok w kierunku opanowania Vima. Głęboka konfigurowalność i potężne funkcje Vima oznaczają, że im więcej się nauczysz, tym lepiej dopasujesz go do swojego przepływu pracy.

Aby kontynuować naukę, rozważ zgłębienie:

• Automatyzacji konfiguracji przy użyciu skryptów Vim (VimL)
• Ustawiania zaawansowanego środowiska programistycznego z LSP (Language Server Protocol)
• Przejścia na Neovim i korzystania z jego dodatkowych funkcji
• Optymalizacji pisania zarówno po japońsku, jak i po angielsku

Miłej zabawy przy tworzeniu idealnego środowiska edytora!